فضای سبز درختان ناژوان(اصفهان)

فضای سبز درختان ناژوان  

 

درختان از جمله عناصر اساسی حیات انسان به شمار می روند که از زمان پیدایش بشر تاکنون با او همراه بوده و نیازهای مختلف آدمی را تأمین کرده اند در برخی از فرهنگها درخت از تقدیس خاصی برخوردار بوده است در ایران قدیم درختان چنار، خرما، انار، انجیر به عنوان درختان مقدس به شمار می آمدند درخت سرو نیز از جمله درختانی است که جایگاه خاصی در نزد ایرانیان داشته و شاعران ایرانی همواره آزادگی، رعنایی و زیبایی آنرا ستوده اند درختان همواره به عنوان یک منبع اقتصادی مهم مورد توجه بوده اند. در دنیای امروز ارزش های غیرقابل جایگزین زیست محیطی درختان از اهمیت بیشتری برخوردار است هر درخت بالغ سالانه 6 کیلوگرم دی اکسید کربن مصرف می کند.

طرح اراضی ناژوان عمدتاً به دلیل منابع طبیعی خود مورد توجه قرار گرفته است اما مثل کلیه مواردی از این دست در دنیای امروز بحث مهمی که بر تمامی جنبه های برنامه ریزی تأثیر

می گذارد آن است که تقدم به توسعه داده شود یا حفظ محیط زیست. در این راستا طرح توسعه در اراضی ناژوان اساساً به معنای استفاده و بهره وری از منابع طبیعی این محدوده در جهت گذراندن اوقات فراغت است.

حفظ فضای سبز حاشیه رودخانه یک سنت تاریخی است حفظ ناژوان در شکل و مضمون کنونی خود مسئولیتی است عظیم و تجربه ای بی نظیر در تاریخ شهرسازی (ایران)، زیرا تلاش می شود که با اتخاذ سیاستی جامع و با یک برنامه ریزی گام به گام هدفمند مانع از پیشروی توسعه  بی در و پیکر بر روی اراضی کشاورزی و باغها گردد.

نگهداری از پارک ایجاد شده حتی از ایجاد آن مهم تر می باشد پارکی که در اثر بی توجهی عدم شناخت از عوامل آسیب رسان رو به انحطاط میرود نه تنها ضربه ای خواهد بود بر پیکر محیط زیست منطقه بلکه از نظر اقتصادی – اجتماعی سرمایه ای بی نظیر را به باد خواهد داد که جبران آن به این زودیها میسر نخواهد بود.

تبدیل و اشغال اراضی مرغوب زراعی – توسعه فضای سبز شهری در اراضی سنگلاخی – کوهستانی – کویری و افزایش روزافزون فضای سبز در اراضی پست و با محدودیت های زراعی متعدد- کاهش منابع آب – افزایش هزینه های احداث و نگهداری فضای سبز در مکان شهرها ، این ضرورت را ایجاب نموده است که ایجاد فضای سبز و جنگل کاری پایدار یا به عبارتی (فضای سبز صنعتی) با استفاده از گونه های جنگلی آندومیک سازگار و بادوام و کم هزینه – کم توقع و کم آب در اراضی ومراتع مخروبه وفرسایش یافته و یا اراضی کویری امکان پذیرد.

فضای سبز در اراضی محدوده ناژوان شامل کلیه سطوحی می شود که با پوشش گیاهی مفروش شده اند. بر این اساس باغها، بیشه ها، اراضی زراعی، پارکها، سبزه راهها و حاشیة مادیها و …. جزو فضاهای سبز می باشند. وسعت این سطوح حدود 1200 هکتار می باشد به غیر از سطوح پارکی که عمدتاً در طرفین محور رودخانه شکل گرفته اند. بقیه مرزهای سبزینگی فوق در اراضی ناژوان پراکنده شده اند و در گوشه و کنار محدوده مورد نظر به چشم می خورند.

بر این اساس به دلیل ویژگیهای خاص منطقه ناژوان که هر یک دارای توانهای اکولوژیک و نیز محدودیت های خاص خود می باشد. ضرورت اختصاصی محلی برای جمع آوری – تولید و تکثیر گونه های مزبور بررسی و قطعه زمینی محصور واقع در خیابان باغ فردوس (لوله) ناژوان مناسب تشخیص داده شد و از دیماه سال 1382 اقدام به کشت و تولید جمعاً 40 گونه گیاه شد که به تفکیک به دسته های زیر تقسیم می گردد. (تا 80 گونه در دست افزایش است).

1- درخت و درختچه های جنگلی پایدار و خودرو مربوط به رویشگاههای زاگرس غربی و جنوبی، سازگار با شرایط آب و هوایی و کلیمایی منطقة ناژوان.

2- منتخب گیاهان مرتعی و دارویی خودرو موجود در کوههای اطراف که مناسب جهت تثبیت خاک و جلوگیری از فرسایش و نیز مصارف دارویی و همچنین جهت غنی سازی پوشش گیاهی و کشت در اراضی ناژوان.

از جمله مهمترین نقش این گیاهان تأثیرات مطلوبی است که بر آب و هوای منطقه پیرامونی خود می گذارد و همچنین کاهش گرد و غبار که امر در آب و هوای خنک و پر گرد و غبار شهر اصفهان بسیار حائز اهمیت است.

منبع :شهرداری اصفهان http://www.isfahan.ir